01 maart 2010
*
Ik herinner me een gedicht dat ik nooit
schreef, waarin het woord bunker
veel wind door zich heen laat gaan
en rijmen moet op hunker.
Het tocht er van hartstocht.
Alles moet zich vasthouden.
Als het over is blijken wij
elkaar vast te houden.
Wat nu.
Nu, dus.
Herman de Coninck
12:08 Gepost door La petite Clémence | Permalink | Commentaren (0) | 
Facebook |
De commentaren zijn gesloten.